Fabian Müller gra Brahmsa

Na blogu THE CLASSIC REVIEW Tal Agam pisze o CD z nagraniami Brahmsa w wykonaniu Fabiana Müllera.

Kompleksowa intonacja i technika pedału

Młody pianista Fabian Müller umie znaleźć właściwe balansowanie; już od pierwszego taktu pierwszego capriccio można wyczuć jego przewidującą dynamikę, która nie jest ani porywcza, ani uboga w detale. Mamy skłonność uważać, że wielka techniczna sprawność młodych utalentowanych muzyków jest czymś oczywistym. Ale proszę posłuchać, jak nr 3 tego utworu – poprzez zastosowanie kompleksowej intonacji i techniki pedału – rozdziela od siebie dwa główne charaktery tematu. Można to przypisać głównie panu Müllerowi, ale także wybranemu instrumentowi. Ten Steinway pochodzi rzekomo z roku 1956, a przygotowany został skrupulatnie przez wybitnego konstruktora fortepianów Stefana Knüpfera (odtwórcę głównej roli w filmie „Pianomania“).

Śpiewny dźwięk

Instrument ten idealnie pasuje do metody gry Müllera i siły jego uderzenia; jego gra wyróżnia się ciemnym, śpiewnym dźwiękiem bez modyfikacji i staromodnym basem, który trochę się opóźnia i – wzmocniony alikwotami – rezonuje.

Wyrafinowane nagranie

Pianistę (jak i instrument) wspiera również technicznie wyrafinowane nagranie. Jest to absolutnie cudowna wersja opusu 76, jedna z najlepszych wersji ostatnich lat. Stawiana jest na równi z mistrzowską wersją Angelicha dla Erato i z nagraniem Volodosa dla Sony […]