Schubert: Ländler

W "THE CLASSIC REVIEW" Tal Agam znajduje słowa uznania dla "Schubert: Ländler" Pierre'a-Laurenta Aimarda, a także zwraca szczególną uwagę na „353018":

"Schubert napisał setki krótkich utworów fortepianowych, a ponad 100 tańców zawartych w tym programie jest zwykle dodawanych jako materiał wypełniający do albumów sonat fortepianowych, jak w przypadku cykli Schuberta Uchidy i Brendela.

Właściwym jest zatem rozpoczęcie tej recenzji od pochwały kompilacji Aimarda. Dobór utworów pozwala uniknąć monotonii, zapewniając jednocześnie naturalny przepływ, który pozwala słuchaczowi cieszyć się albumem w całości bez poczucia chaosu.

Wykonanie Aimarda jest równie godne pochwały. Brzmi jak prawdziwy Schubertian i dodaje utworom elegancji i uroku. Jego mistrzowskie opanowanie tonu i intonacji, zwłaszcza w akompaniamencie lewej ręki, dodaje utworom subtelnej warstwy wyrafinowania.

Instrument wybrany do tego nagrania również zasługuje na specjalną wzmiankę. Ten fortepian Steinway D z 1956 roku, który kiedyś stał w Rudolfinum w Pradze, a później został nabyty przez Annemarie Schindler, został przerobiony przez producenta fortepianów Stefana Knüpfera. Rezonansowy i ciepły stanowi doskonałą podstawę dla interpretacji Aimarda.

Sam Aimard dodaje wnikliwy komentarz, który podkreśla intymność i wrażliwość tych miniaturowych dzieł. Tło historyczne autorstwa Philippe'a Cassarda rzuca światło na pochodzenie Ländlerów i podejście Schuberta do ich komponowania. Jest to fascynujący wgląd w kontekst społeczny i wpływy, które ukształtowały te tańce.

"Ländler" to satysfakcjonująca eksploracja mniej znanego aspektu twórczości Schuberta. Połączenie wnikliwego wykonania Aimarda, skrupulatnie dobranych tańców i pouczającego tekstu w booklecie sprawia, że ten album jest urzekający. Miejmy nadzieję, że w przyszłości Aimard uraczy nas kolejnymi utworami Schuberta, zwłaszcza późnymi sonatami fortepianowymi."